Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω  

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

ορνιθίνη, η

     ornithi΄ni    
ornithine

     όρνιθιν    

Ερμηνεία:

Αμινοξύ χημικού τύπου Η2Ν-(CH2)3-CH(NH2)-CO2H.  Η L-ορνιθίνη είναι ένα αμινοξύ που κυρίως χρησιμοποιείται στον κύκλο της ουρίας, μέσω του οποίου απομακρύνεται η περίσσεια του αζώτου από το σώμα

Η L-ορνιθίνη δεν είναι ένα απαραίτητο αμινοξύ στους ανθρώπους, αλλά  εννοείται ότι μπορεί να συντεθεί στο σώμα. Η αμμωνία  (NH3) είναι ένα απόβλητο προϊόν του κυτταρικού μεταβολισμού, το οποίο γίνεται τοξικό , εάν επιτραπεί η συσσώρευσή του στον οργανισμό.

Η L- ορνιθίνη είναι ένας καταλύτης στη διαδικασία της μετατροπής της αμμωνίας σε ουρία, η οποία μπορεί να απομακρυνθεί δια των ούρων

To ήπαρ  χρησιμοποιεί το ένζυμο αργινάση και το αμινοξύ L- αργινίνη, προκειμένου να συνθέσει ουρία  και L- ορνιθίνη, ως  μέρος του κύκλου της ουρίας.

Το κολοβακτηρίδιο επίσης συνθέτει  ορνιθίνη από το αμινοξύ γλουταμικό. Η ορνιθίνη  είναι  ο πρόδρομος ποικίλων άλλων χημικών ενώσεων, όπως το γλουταμικό οξύ προλίνη και η κιτρουλίνη. Οι υψηλότερες συγκεντρώσεις ορνιθίνης ευρίσκονται στο συνδετικό ιστό όπως  π.χ. του δέρματος

Η ζωική πρωτεΐνη είναι η καλύτερη διατροφική πηγή ορνιθίνης. Οι κύριες πηγές ορνιθίνης είναι  το κρέας, τα αυγά και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Ορνιθίνη επίσης είναι παρούσα στα καρύδια, την καρύδα, φιστίκια , τους  σπόρους  όπως η βρώμη και  το σιτάρι, καθώς επίσης και στους σπόρουςι της σόγιας. Η ορνιθίνη συχνά χρησιμοποιείται ως συμπλήρωμα διατροφής με την ονομασία υδροχλωρική ορνιθίνη, η οποία είναι το υδροχλωρικό άλας της ορνιθίνης.



Ετυμολογία:



Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση:

Mika Miyake, Takayoshi Kirisako, Takeshi Kokubo, Yutaka Miura, Koji Morishita, Hisayoshi Okamura, Akira Tsuda
Nutr J. 2014; 13: 53. Published online 2014 Jun 3. doi: 10.1186/1475-2891-13-53
 
Juan C. Marini, Bettina Keller, Inka Cajo Didelija, Leticia Castillo, Brendan Lee
Am J Physiol Endocrinol Metab. 2011 Jan; 300(1): E188–E194. Published online 2010 Oct 26. doi: 10.1152/ajpendo.00413.2010
 
Juan C. Marini
J Nutr. 2012 Mar; 142(3): 572–580. Published online 2012 Feb 8. doi: 10.3945/jn.111.153825


Συνώνυμα:





 Δείτε σχετικές φωτογραφίες της Google »


© Δρ. Δημήτριος Ν. Γκέλης, Ιατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Οδοντίατρος,
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών


Άλλες λέξεις στην κατηγορία Βιοχημεία: